دانشمندان DNA را از بقیه ماهی ها در کارخانه نمک رومی در اسپانیا مطالعه کرده اند و یاد گرفته اند که ساردینز اروپا جزء اصلی گرام معروف سس است.
رومی ها خیلی ماهی را دوست دارند و آن را برای ذخیره طولانی مدت در گیاهان نمکی ساحلی – Cetarium – پردازش می کنند. در آنجا ماهی های کوچک خرد شده و تخمیر شدند ، به آرد و سس با طعم و مزه غنی از ذهن تبدیل شدند. سس مدرن مبتنی بر ماهی تخمیر شده است ، به عنوان مثال سس واستر یا سس ماهی آسیایی ، این سنت را ادامه دهید.
تعیین اینکه از ماهی در زمان های قدیم استفاده می شود ، دشوار است ، زیرا روند جدی کار بقایای آن را نابود کرده است. برای حل این مشکل ، گروه محققان بین المللی تصمیم به تجزیه و تحلیل DNA گرفتند. علیرغم این واقعیت که فرآیند تخمیر و سنگ زنی مواد ژنتیکی را بدتر می کند ، دانشمندان موفق شدند DNA ساردین را از بقایای موجود در پایین یکی از ستاریوم های اسپانیا برجسته و رمزگشایی کنند.
با مقایسه نمونه های باستانی با ساردین های مدرن ، آنها دریافتند که ماهی ها در ژنتیک بسیار مشابه هستند. این بسیار مهم است ، زیرا ساردین ها به طور گسترده در دریا حرکت می کنند.