محققان آلمانی نسخه جدیدی از منشاء سیاره Theia را پیشنهاد می کنند – یک جسم کیهانی به اندازه مریخ که حدود 4.5 میلیارد سال پیش با زمین جوان برخورد کرد و منجر به تشکیل ماه شد.
همانطور که مشخص شد، دانشمندان موسسه تحقیقاتی ماکس پلانک برای تحقیقات منظومه شمسی، ترکیب ایزوتوپی نمونههای قمری و زمینی را مقایسه کردند و به این نتیجه رسیدند: تیا همانطور که مدلهای اولیه پیشنهاد میکردند در حومه منظومه شمسی شکل نگرفت، بلکه درست در نزدیکی زمین شکل گرفت.
بر اساس فرضیه ای که به طور گسترده پذیرفته شده است، برخورد بین زمین اولیه و تیا حدود 100 میلیون سال پس از شکل گیری منظومه شمسی رخ داده است. در نتیجه، زمین ظاهر مدرن خود را به دست آورد و ماه از زباله های پرتاب شده به فضا شکل گرفت. با این حال، منشاء دقیق Theia ناشناخته است.
برای پی بردن به این موضوع، دانشمندان ایزوتوپ های آهن، کروم، مولیبدن و زیرکونیوم را در 15 نمونه زمین، شهاب سنگ و شش نمونه قمری که توسط ماموریت های آپولو بازگردانده شده بودند، آزمایش کردند. پیکربندی ایزوتوپی یک ماده به ما امکان می دهد منطقه ای را که جرم آسمانی در آن شکل گرفته است را نشان دهیم.
نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که: ماه و زمین عملاً در ترکیب ایزوتوپی آهن – و همچنین برخی عناصر دیگر، همانطور که مطالعات قبلی نشان داده اند، تفاوتی ندارند. این نشان می دهد که هر دو جرم از مواد منشأ گرفته از یک منطقه در منظومه شمسی تشکیل شده اند.
راز پیدایش ماه: سیاره تیا چگونه مرد و داروین چه ربطی به آن دارد
دانشمندان دهها سناریو را مدلسازی کردهاند که میتوانست به الگوی فعلی توزیع ایزوتوپ منجر شود. قانعکنندهترین گزینه این است که زمین و تیا در کنار یکدیگر تشکیل شدهاند – ممکن است تیا حتی از زمین به خورشید نزدیکتر بوده باشد.
نویسنده این اثر، تیمو هاپ، خاطرنشان می کند: “بیشتر مواد هر دو سیاره در داخل منظومه شمسی تشکیل شده است. زمین و تیا به احتمال زیاد همسایه هستند.”