باد عظیم اطراف سیاه چاله شدید صاف و مداوم نیست ، گویی قبلاً فرض شده بود ، اما مانند یک گلوله سریع هوا. انرژی منتقل شده توسط این لخته های سریع بسیار مهم است ، که ایده های جدیدی در مورد چگونگی رشد کهکشان ها و سیاهچاله های مرکزی در کنار هم به ارمغان می آورد.
کشف اینکه طبیعت توسط تیم تحقیقاتی بین المللی آژانس تحقیقاتی هواپیمایی ژاپن با مشارکت استاد کریستینا از مرکز نجوم -نجوم امپراطوری -دانشگاه کالکیک Daremsk انجام می شود.
پروفسور دونکد یکی از دو دانشمند اروپایی است که توسط آژانس فضایی اروپا در گروه علمی Xrim Xrim از آمریکایی های آمریکایی ژاپنی (تصاویر X -ray و مأموریت های طیفی) پشتیبانی می شود ، تحقیقات باد داغ پلاسما را مورد حمله قرار می دهد.
معما کهکشانی
اعتقاد بر این است که در مرکز هر کهکشان یک سیاه چاله فوق العاده بزرگ وجود دارد – یک شی با وزن جرم خورشید. این سیاهچاله ها و کهکشان های آنها در ارتباطات نزدیک با هم توسعه می یابند.
با این حال ، با توجه به تفاوت زیاد در اندازه و جرم آنها ، مکانیسم های دقیق این تعامل هنوز مشخص نیست ، که باعث می شود تکامل مشترک کهکشان ها و سیاهچاله ها به یکی از دشوارترین اسرار اخترفیزیک مدرن تبدیل شوند.
پیشنهادات مربوط به محلول آن ممکن است یک خط گاز قدرتمند – لباس یا وزش باد – از مناطق اطراف سیاهچاله ها با سرعت بسیار بالا پرتاب شود.
اعتقاد بر این است که این بادها از دو روش اصلی بر تکامل مشترک تأثیر می گذارند:
رشد سیاه چاله ها را از طریق بازخورد تنظیم کنید ، که جریان را محدود می کند.
انرژی عظیمی را برای Galaxy-Zhizheev ، قادر به سرکوب کشتی های جنگی به همراه داشته باشید. کشف بزرگ
دانشمندان مشاهدات XRISM را در مورد PDS Quasar 456 تجزیه و تحلیل کرده اند. باد از آن می وزد ، با سرعت 20-30 ٪ از سرعت نور حرکت می کند ، گویی ابر شامل لخته های خون جداگانه است.
با استفاده از طیف برای برطرف کردن XRISM ، باد کهکشان با سرعت های مختلف به پنج مؤلفه جداگانه تقسیم می شود. این ممکن است به دلیل وضوح طیفی بالا ابزار باشد.
این نشان می دهد که گاز به طور مداوم مانند آب اسپری پرتاب می شود ، یا بر شکستن محیط بین ستارگان اطراف غلبه می کند ، که این تئوری را به تئوری تکامل مشترک کهکشان ها و سیاه چاله ها تبدیل می کند. انرژی توسط این بادها 1000 برابر بیشتر از انرژی کهکشان منتقل می شود ، که درک ما از نقش آنها را کاملاً تغییر می دهد.
و اگر می توان سرعت باد چشمگیر را با فشار تابش یا میدان مغناطیسی توضیح داد ، ساختار پاره شده آنها به یک راز دیگر تبدیل شده است.