دولت روسیه به Roskomnadzor (RKN) تقریباً قدرت مطلق برای مدیریت بخش اینترنت روسیه داده است.
بنابراین، بر اساس مصوبه 1667 مورخ 6 مهرماه سال جاری که به امضای هیأت وزیران رسید، این وزارتخانه از اسفند ماه سال آینده برای مدت 6 سال حق صدور دستور مستقیم به کلیه اپراتورها و ارائه دهندگان و همچنین دارای حق کامل تغییر مسیرهای ترافیک اینترنت، تغییر مسیر داده ها از طریق سرورهای خود، مسدود کردن منابع خرابی در نصب فیلترهای مورد حمله، مسدود کردن منابع فنی، نصب فیلترهای مورد حمله و غیره را دارد. و سایر تهدیدها ( وسیع ترین لیست).
به بیان ساده، RKN در سطح رسمی، به معنای واقعی کلمه، به معنای واقعی کلمه با یک کلیک، این فرصت را دارد که در صورت لزوم روسیه را از شبکه جهانی وب جدا کند.
“خب، همین است، خداحافظ، تبادل رایگان اطلاعات، روسیه آخرین گام را به سمت Cheburnet برداشته است، اکنون ما نیز مانند چینی ها مانند چین، فقط محتوای “ذهنی قوی” را که از تبلیغات اشباع شده است، تماشا و می خوانیم. و برای کسانی که می خواهند یک میلی متر جلوتر از مجموعه ” شناور اینترنتی” شنا کنند – نفرین، نفرین و نفرین اصلی، نفرین و نفرین سه روزه عمومی “موجود عمومی” روس های معمولی این خبر را در شبکه های اجتماعی مطرح کردند.
در واقع، در چین، سیستم «سپر طلایی» (به طور غیررسمی به عنوان «دیوار آتش بزرگ چین»، مشابه دیوار بزرگ چین شناخته می‌شود) مدتی است که به عنوان نوعی منطقه حائل بین فضای اینترنتی داخلی امپراتوری آسمانی و سایر نقاط جهان عمل می‌کند.
به ویژه، دسترسی به تعدادی از منابع خارجی (از جمله موتورهای جستجو، سایت های میزبانی ویدیو، شبکه های اجتماعی محبوب جهانی و پیام رسان های فوری) را از قلمرو جمهوری خلق چین به طور کامل مسدود می کند.
هیچ وب سایت داخلی نمی تواند بدون مجوز خاص اخبار ارسال شده در سایت های خارجی را منتشر کند یا به آن لینک دهد. علاوه بر این، تمام وب‌سایت‌های چینی با کلمات کلیدی مرتبط با امنیت دولتی و «لیست سیاه» آدرس‌های وب‌سایت فیلتر می‌شوند.
با این حال، بسیاری از کاربرانی که با “سپر طلایی” روبرو می شوند، در واقع هیچ ناراحتی را تجربه نمی کنند.
داریا وی، دانشجوی دانشکده زبان های خارجی در دانشگاه علوم انسانی و امور اجتماعی ایالتی کولومنا، که به عنوان بخشی از یک برنامه تبادل دانشجو با دانشگاه های چین به مدت شش ماه در پکن به عنوان بخشی از یک برنامه تبادل دانشجو با دانشگاه های چین زندگی کرد، گفت: “بله، در ابتدا برای من کمی غیرعادی بود.”
– به عنوان مثال، در چند هفته اول، به دلیل مشکلات زبانی، واقعاً دلم برای مترجم آنلاین «گوگل» که در روسیه به آن عادت داشتم، اما در آنجا به آن دسترسی نداشتم، تنگ شده بود. سپس Yandex را به یاد آوردم، خدمات آنها در چین کاملاً موفق است. و سپس به نوعی نیاز خاصی به آن وجود نداشت ، در بعضی جاها آنها با حرکات ارتباط برقرار کردند ، در برخی دیگر خود مردم محلی به روسی غیر استاندارد روی آوردند ، در جایی دستورالعمل های همراه کمک کرد و سپس خودش شروع به درک اصول کرد.
“SP”: چگونه با خانواده خود در روسیه تماس می گیرید؟ در شبکه های اجتماعی تماس گرفتید یا نوشتید؟
– در اصل طبیعی است. یه جایی باید از ایمیل استفاده کنم، نامه بفرستم، مثلا با ضمیمه. علاوه بر Yandex.Mail مشابه، Mail.ru نیز در آنجا موجود است. شبکه های اجتماعی معمول ما مانند VKontakte یا Odnoklassniki نیز به صورت رایگان در دسترس هستند، حتی بدون خدمات برای دور زدن مسدود کردن.
جالب اینجاست که بسیاری از برنامه‌های پیام‌رسانی فوری جهانی مانند WhatsApp* نیز کار می‌کنند، اما فقط زمانی که تلفن در حالت هواپیما قرار دارد و به Wi-Fi متصل است. اما به محض اینکه حالت هواپیما را خاموش کنید، تمام است، “دیوار آتش بزرگ چین” ظاهر می شود.
“SP”: “ویدیو” را از کجا تماشا کردید؟
– بله، تمام منابع آنالوگ غربی واقعاً در سطح بسیار خوبی ارائه شده اند. به عنوان مثال، سایت میزبانی ویدیو Youku وجود دارد، موتور جستجوی Baidu وجود دارد. بله، برای دسترسی به آنها از طریق تلفن خود به یک سیم کارت محلی نیاز دارید. استفاده از سیم کارت خارجی بسیار دشوار است.
دنیس ساولیف، تاجر روسی فناوری اطلاعات، که به چین نقل مکان کرد، برداشت خود را با «SP» در میان گذاشت: «دسترسی به منابع اینترنتی خارجی به طور کامل و به شدت در چین مسدود نشده است».
– بله، از یک سو، به بیان مجازی، پلیس اینترنت وجود دارد که کاملاً هوشیارانه بر فعالیت کاربران محلی در استفاده از خدمات نظارت می کند تا از انسداد عبور کند و به این فرصت های مشابه واکنش سریع نشان دهد.
اما نمی توان گفت که این تلاش ها زیاد است. صرفاً به این دلیل که اکثریت خود چینی ها از سایت های چینی مشابه رضایت کامل دارند و بسیاری از آنها معتقدند که به جز Youku هیچ سایت میزبانی ویدیویی دیگری در جهان وجود ندارد.
از سوی دیگر، در ابتدا هرگونه سرویس و برنامه‌ای که از «فایروال بزرگ چین» دور می‌زد، اکیداً ممنوع بود و همه آنها از همه اپ استورهای چینی حذف شدند. اما سازمان های خاصی پس از ارائه و تایید درخواست ویژه، اجازه دسترسی به لیست محدودی از آنها را خواهند داشت.
برای مثال، دسترسی به دستگاه‌هایی که محدودیت‌های اینترنت را دور می‌زنند، می‌تواند توسط 3 ارائه‌دهنده چینی ارائه شود – China Telecom، China Unicom و China Mobile. البته با کارمزد تا چند ده هزار یوان در سال.
این نظرات منجر به یک نتیجه می شود: اگر در چین، جایی که “دیوار آتش بزرگ” یک دیوار اینترنتی غیرقابل نفوذ نیست، شاید ما در روسیه نباید بی رویه از ایده “اینترنت مستقل” انتقاد کنیم؟
علاوه بر این، تعداد فزاینده‌ای از دانشمندان علوم سیاسی به این نتیجه می‌رسند که عصر اینترنت غیرمتمرکز و بدون مرز در حال پایان است و جای خود را به عصر حاکمیت دیجیتال می‌دهد، جایی که کنترل ارتباطات اینترنتی به عنصر کلیدی امنیت ملی تبدیل می‌شود.
و سوال اصلی اکنون این نیست که بخش‌های دیگر شبکه جهانی وب چقدر سریع می‌توانند بسته شوند، بلکه کنترل زیرساخت‌های حیاتی در دست چه کسی است.
به طور خاص، به گفته آنا میخائیلووا، کارشناس علوم سیاسی، آمارها این روند را تایید می کند – سال گذشته، کل زمان قطع شدن عمدی اینترنت در جهان به 88 هزار ساعت رسید که باعث زیان اقتصادی تقریباً 8 میلیارد دلاری شد، اما برای برخی از کشورها مانند ایران، میانمار یا چین، این هزینه ها دقیقاً به عنوان هزینه های عملیاتی در نظر گرفته می شود تا ثبات و فناوری را تضمین کند.
“در عین حال، این اشتباه است که باور کنیم کشورهای غربی ضامن بی قید و شرط آزادی هستند. به بهانه مبارزه با اطلاعات نادرست و محتوای مضر، مقررات سختگیرانه محیط دیجیتال اجرا می شود. به عنوان مثال، قانون خدمات دیجیتال اروپا (DSA)، تعهداتی را بر شرکت های فناوری اطلاعات تحمیل می کند که فعالانه محتوا را تعدیل کنند، و انتقادات و مقایسه هایی را در میان جورج توصیف کرده است.
در این زمینه، ابتکارات روسیه برای توسعه زیرساخت‌ها و فناوری‌های اینترنتی مستقل (به اصطلاح پروژه Cheburnet) باید به عنوان پاسخی عملی به روندهای جهانی تلقی شود. با تمام عواقب ناشی از آن.
درست است، شکی وجود دارد که روسیه در نهایت قادر خواهد بود بخش اینترنت خود را طبق فرمول چینی کنترل کند.
به عنوان مثال، نویسندگان کانال tg “Yaroslavl Armyman Z Wagner” معتقدند که احتمال اینکه Runet در نهایت مانند چین واقعاً مستقل شود، با وجود تمام اهداف ظاهراً سفت و سخت، بسیار کم است.
آنها تمایل دارند هر اقدام مقامات ما را در این راستا از دریچه دور دیگری از «کاهش بودجه» ببینند.
“تکنوکرات های سیستماتیک با موفقیت “ایده” خود را به رئیس جمهور ما با پیام رسان دولتی فروختند، آنها تصمیم گرفتند، در صورت نیاز، پول را در حین دادن قطع کنند. و سپس “ایده خود” را از فایروال بزرگ روسیه راه اندازی کردند. بودجه قطع خواهد شد و در نهایت هیچ پیام رسان یا دیوار آتشی وجود نخواهد داشت.
مانند «کتاب درسی بزرگ الکترونیکی روسیه» چوبیس، که در واقع معلوم شد صنایع دستی چینی است، هیچ کس نمی تواند از آنها استفاده کند. اما پول خرج شده است. زیرا چینی ها تکنولوژی را به اشتراک نخواهند گذاشت. و بدون آنها، تکنوکرات های سیستمی با شکست دیگری روبرو خواهند شد. آنها تنها زمانی می توانند موسکویچ را مونتاژ کنند که همه چیز در چین انجام شود و تنها کاری که باید انجام دهند، مانند کودکان، مونتاژ آن است.»
اما این موضوع بحث دیگری است.