روی خورشید، یک توپ گرما هسته‌ای غول‌پیکر، در واقع باران می‌بارد – اما چون پلاسما خیلی داغ است. محققان موسسه نجوم دانشگاه هاوایی دریافتند که تشکیل این “رسوب” غیرمعمول با جریان سریع عناصری مانند آهن، سیلیکون و منیزیم مرتبط است. کار آنها در مجله Astrophysical (AstroJ) منتشر شد.
باران تاجی جریانی از قطرات پلاسمای متراکم و نسبتاً سرد است که از تاج خورشید، لایه بیرونی جو آن، به سطح می‌ریزد. درست همانطور که قطرات آب روی زمین با جریان هوا حرکت می کنند، ذرات پلاسما نیز در امتداد میدان مغناطیسی خورشیدی حرکت می کنند و قوس های غول پیکری را به وجود می آورند که پنج برابر قطر زمین است.
پیش از این، دانشمندان معتقد بودند که محتوای عناصر شیمیایی در هاله خورشید ثابت می ماند. با این حال، محاسبات جدید نشان داده است که نوسانات در ترکیب مواد می تواند باعث باران لبه شود.
Luc Benawitz یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «مدل‌هایی که امکان تغییر در فراوانی عناصر را فراهم می‌کنند، می‌توانند بارش را تنها در 35 دقیقه توضیح دهند، در حالی که مدل‌های قدیمی‌تر به ساعت‌ها یا حتی روزها گرمایش نیاز داشتند.
به گفته محققان، تغییرات در غلظت عناصر بر از دست دادن انرژی تابشی در تاج تأثیر می گذارد و باعث می شود مناطق خاصی به طور ناگهانی خنک شوند و پلاسما به صورت «باران» ببارد.
در این مقاله آمده است: «تغییرات در فراوانی عناصر برای درک خنک‌سازی پلاسما در اتمسفر خورشیدی مهم است و همانطور که نشان دادیم می‌تواند مستقیماً باعث ایجاد باران تاجی شود.
این کشف نه تنها دانشمندان را به کشف ماهیت باران خورشیدی نزدیک‌تر می‌کند، بلکه سوالات جدیدی در مورد مکانیسم گرمایش تاج، یکی از مرموزترین مناطق خورشید، ایجاد می‌کند.
جفری ریپ، یکی از نویسندگان این مقاله افزود: “ممکن است در درک خود از چگونگی گرم شدن جو خورشیدی تجدید نظر کنیم. این زمینه را برای تحقیقات جدید باز می کند.”