در عمق دریای بالتیک ، بوته وسیع جلبک ها یک نسخه بزرگ از یک درخت بود. ما در مورد حباب های Fukus (Fucus vesiculosus) صحبت می کنیم ، یک فرم ، کاملاً با شرایط شوری کم و گسترش در این آبها سازگار است. این جلبک ها جنگل های زیر آب چشمگیر را تشکیل می دهند که از سطح تا عمق ده متر امتداد دارند و به عنوان خانه ای برای ماهی های سرخ شده ، حلزونها و انواع مختلف سخت پوستان خدمت می کنند.
در دوره گرم شدن کره زمین و بخش مداوم دریای بالتیک ، توانایی تطبیق گونه ها به سرعت مهم می شود. یک مطالعه ژنتیکی مبتنی بر توالی DNA یک واقعیت غافلگیرکننده را نشان می دهد: نوع کوچکی از بوته ، که قبلاً به عنوان یک نوع منحصر به فرد – Fucus باریک شناخته شده بود ، در واقع نسخه های حباب Fukus.
با کمال تعجب ، قطعات درخت در ابتدا توسط خط دریا پخش می شد و شروع را برای افراد جدید ایجاد می کرد. این نسخه بیش از 500 کیلومتر در سواحل دریای باتنیک رشد کرده است و به گفته دانشمندان ، ممکن است بزرگترین نسخه جهان در بین همه موجودات مشهور باشد. متأسفانه ، این نسخه غول پیکر در واقع تنوع ژنتیکی ندارد ، نقش مهمی در ثبات جمعیت برای تغییر در محیط دارد و بنابراین ، در بقای کل نوع ، با تأکید بر زیست شناس کرستین یوهنون.
پیش از این گزارش شده بود که یک شرکت نوپا از آلمان فناوری پیوند پیوند را به بدن جدید ارائه می دهد.