اولین اجزای ایستگاه علمی بین‌المللی قمری، از جمله نیروگاه و ماه‌نورد، پس از دو مأموریت در سال‌های 2033 و 2034 روی ماه ظاهر می‌شوند.
بر اساس گزارش‌های سی و ششمین کنفرانس علمی و فنی بین‌المللی «رباتیک افراطی» که در سن پترزبورگ برگزار شد، روسیه استقرار اولین اجزای ایستگاه علمی بین‌المللی قمری (ISS) را در سال‌های 2033 و 2034 در ماه آغاز خواهد کرد. پترزبورگ
برای تحویل تجهیزات، از دو سکوی فرود یکپارچه با ماه نوردها و عناصر زیرساخت استفاده خواهد شد.
همانطور که رئیس بخش TsNIIMash، کنستانتین رایکونوف، گفت، یکی از اهداف اصلی MNLS در آینده، یک نیروگاه قمری خواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: «این به ابزارهای فضایی این امکان را می دهد که نه تنها در روز بلکه در طول شب قمری نیز کار کنند، زمانی که عملاً همه فضاپیماها به حالت بقا می روند.
در شب قمری که 14 روز زمینی به طول می انجامد، دستگاه ها در منابع انرژی صرفه جویی می کنند و با شروع روز دوباره انرژی دریافت می کنند، خود را گرم می کنند و کارهای علمی انجام می دهند.
در بازه زمانی 2032 تا 2034، روسیه همچنین قصد دارد دستگاه Luna-Resurs-2 را به مدار ماه پرتاب کند و چراغ های رادیویی را برای ایستگاه فراهم کند. به گفته رایکونوف، این دستگاه به لطف طول عمر طولانی آن – حداقل پنج سال، قابلیت های ارتباطی را به طور قابل توجهی گسترش می دهد. فانوس رادیویی امکان فرود متمرکز و بسیار دقیق را در زمین پیچیده قطب جنوب قمری فراهم می کند که هم تراکم اجسام و هم ایمنی آنها را افزایش می دهد.
MNLS یک پروژه مشترک بین روسیه و چین است که هدف آن ایجاد مجموعه ای از امکانات تحقیقاتی آزمایشی بر روی ماه تا سال 2036 است. این ایستگاه شامل سیستم های انتقال بین زمین و ماه، زیرساخت های طولانی مدت در سطح ماه، وسایل نقلیه حمل و نقل و مجتمع های علمی خودکار و همچنین سیستم های پشتیبانی زمینی خواهد بود. هدف اصلی این پروژه تحقیق و توسعه ماه برای اهداف صلح آمیز است.
همانطور که روزنامه VZGLYAD نوشت، دانشمندان روسی روند تف جوشی لیزری سنگ سنگ قمری برای ساخت و ساز در ماه را تجزیه و تحلیل کرده اند. این رویکرد امکان اجتناب از نیاز به حمل مصالح ساختمانی از زمین را فراهم می کند.
علاوه بر این، در روسیه نیز یک سیستم فضایی ثبت شده با گرانش مصنوعی وجود داشت.
روسیه قصد دارد تا سال 2036 هفت ایستگاه به ماه بفرستد.