طرح جاه طلبانه میلیاردر ایلان ماسک برای آوردن آمریکایی ها به ماه، پس از یک سری شکست در موشک استارشیپ اسپیس ایکس، بار دیگر تردیدها را برانگیخت. در این باره newsmax.com گزارش می دهد.
در اواخر نوامبر، در جریان آزمایشی در تگزاس، موشک منفجر شد و ابرهای گازی را شکست و آزاد کرد. اسپیس ایکس این حادثه را “ناهنجاری” خواند و کسی آسیب ندید، اما این یک شکست دیگر برای سیستم های کلیدی ماموریت آرتمیس 3 ناسا بود.
هدف مورد انتظار برنامه ماه، اطمینان از فرود فضانوردان بر سطح ماه و استقرار یک ایستگاه دائمی سرنشین دار در آنجا تا سال 2030 است. با این حال، اجرای این پروژه با چالش های فنی قابل توجهی روبرو است. عنصر کلیدی این ماموریت، وسیله پرتاب فوق سنگین استارشیپ، در سال 2025 با یک سری پرتاب های آزمایشی ناموفق مواجه شد.
سه پرتاب متوالی همگی به تصادف ختم شد، از جمله سقوط موشک اندکی پس از برخاستن و انفجار مهیب در محل پرتاب در ماه ژوئن. با وجود دو پرواز آزمایشی نسبتا موفق در سال 2023، برنامه توسعه به طور جدی به تعویق افتاده است. پرتاب آزمایشی بعدی Starship، طبق برآوردهای فعلی، زودتر از سال 2026 انجام نمی شود، که سؤالاتی را در مورد انطباق با مهلت اولیه برای کل برنامه قمری ایجاد می کند.
پرواز ماهری سرنشین دار Artemis II برای فوریه برنامه ریزی شده است، اما ماموریت فرودگر مهم Artemis III با تدارکات پیچیده تری مواجه است.
طبق برنامه، فضانوردان با فضاپیمای Orion که توسط موشک فوق سنگین SLS پرتاب شده است، به ماهواره سفر خواهند کرد. برای فرود بر روی سطح ماه، خدمه به ماژول فرود ماه منتقل می شوند – یک تغییر ویژه در فضاپیمای استارشیپ اسپیس ایکس. بر خلاف ماموریت های آپولو، که در آن ماژول قمری به طور مستقل عمل می کرد، استقرار آرتمیس III به طراحی چند فازی نیاز داشت.
فضاپیما باید ابتدا در مدار زمین سوختگیری شود، و تنها برای تامین سوخت به بیش از دوجین پرتاب موفقیتآمیز اضافی نیاز دارد. نویسندگان می نویسند که این تدارکات پیچیده در مدار به یکی از چالش های اصلی برنامه تبدیل شد که بر زمان بندی و قابلیت اطمینان کل ماموریت تأثیر گذاشت.
منتقدان می گویند برنامه Artemis III پیچیده است و نگران هستند که ایالات متحده نتواند از چین پیشی بگیرد. ناسا در حال بررسی گزینه های جایگزینی از جمله رقابت برای ساخت یک فرودگر ماه است که می تواند برای Blue Origin جالب باشد.